به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

کهزادی: در فیلم «احمد» به‌جای خاک، آرد نخودچی به صورت هنروران می‌زدیم

تاریخ انتشار: ۲۳ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۳۲۷۵۹

مرتضی کهزادی‏، چهره‌پرداز فیلم «احمد» و برنده سیمرغ بهترین چهره‌پردازی فیلم در برنامه «هفت» شبکه نمایش درباره چالش‌های گریم بازیگران گفت: اولین مشکلمان پیدا کردن شخصیت احمد کاظمی بود. سه ماه گروه کارگردانی درگیر انتخاب بازیگری بودند، که هم بتواند از پس نقش بر بیاید، هم از لحاظ چهره شباهت داشته باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این سه ماه ۱۳ یا ۱۴ نفر را از بین بازیگران انتخاب کردیم. به دلایلی بازی این بازیگران مورد تایید آقای ربیعی و والی‌نژاد نبود، یا از لحاظ چهره مطابقت نداشتند. تا اینکه آقای صالحی برای نقش اصلی انتخاب شدند.

کهزادی‏ ادامه داد: آقای صالحی سابقه درخشان در تئاتر دارند. چهره او پنجاه درصد به شهید کاظمی شباهت داشت. گریم او کار سختی نبود. مشکل اصلی ما هنروران بودند. اگر تعداد هنروران زیاد باشد، سختی کار بیشتر می‌شود. از آنجایی که قرار بود در فرودگاه فیلمبرداری کنیم، روزانه ۳۰۰ هنرور داشتیم. ما باید آن‌ها را توجیه می‌کردیم که می‌خواهیم زلزله بم را بازسازی کنیم. اینکه باید تک تک آن‌ها را خاکی و خونی نشان می‌دادیم، سخت بود.

چهره‌پرداز فیلم «احمد» افزود: ما حتی خاک به صورت هنروران نمی‌زدیم! ما در طول ۱۲۵ جلسه فیلمبرداری ۴۰۰ کیلو آرد نخودچی و مواد خوراکی ترکیب کردیم، تا آن‌ها قبول کنند استفاده کنند. ما حتی جلوی یکسری از هنروران آرد نخودچی می‌خوردیم، تا آن‌ها باور کنند مواد بهداشتی به آن‌ها می‌دهیم.

همچنین حبیب والی‌نژاد، تهیه‌کننده این فیلم خاطرنشان کرد: کار‌های بزرگی که ساخته می‌شود، عوامل زیادی در ساخت اثر دخیل هستند. از همان زمانی که یک ایده در ذهن کارگردان یا نویسنده شکل می‌گیرد، مجموعه عواملی برای تولید دخیل است. شروع فیلم «احمد» با حوزه هنری انقلاب اسلامی بوده است. وقتی فیلمنامه آماده شد و وارد مرحله پیش تولید شدیم، باید لوکیشن انتخاب می‌کردیم. نیاز به فرودگاهی داشتیم، تا در اختیارمان باشد. اما همه فرودگاه‌ها فعال بودند و هماهنگی با ترابری فرودگاه کار سختی بود.

گفتنی است که فیلم احمد برای اولین بار قصه‌ای ناگفته از ۱۸ ساعت ابتدایی حادثه تراژیک زلزله بم و اقدامی قهرمانانه در این ساعات پُرالتهاب را همزمان با بیستمین سالگرد این اتفاق روایت می‌کند؛ یادی از رشادت‌های شهید احمد کاظمی در زلزله بم.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: احمد کاظمی زلزله بم جشنواره فیلم فجر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۳۲۷۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سیمینی که دانشور بود

سیمینِ دانشور و جلال آلِ احمد زوجی بی‌نظیر بودند و به هم می‌برازیدند! سیمین نویسندهٔ جریان‌سازی نبود اما آثارش صاحب‌سبک و منحصربه‌فرد است. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، زنده‌یاد سیمین دانشور را می‌توان پرچمدار داستان‌نویسی مدرن زنان معرفی کرد. هرچند نام دانشور در کنار جلال همواره و همیشه به یاد می‌آید، اما او هیچ‌گاه زیر سایه نام زنده‌یاد آل احمد قرار نگرفت. او به زنان ایران جرأت نوشتن داد؛ امری که بیشتر در گذشته در انحصار مردان بود و کم‌کم در دهه‌های گذشته شاهد تغییر بوده است.

هشتم اردیبهشت‌ماه سالروز زنی است که دنیای داستان‌نویسی زنان ایران را وارد مرحله جدیدی کرد؛ مرحله‌ای که پس از او نام‌هایی در یادها مانده و می‌ماند که ادبیات معاصر بخشی بزرگی از هویت خود را مرهون قلم آنهاست؛ از فریبا وفی و زویا پیرزاد گرفته تا شهرنوش پارسی‌‌پور و دیگران. سالروز میلاد او بهانه‌ای شده است تا برخی از اهالی فکر و فرهنگ یادی کنند از خالق «سووشون». احمدرضا بهرام‌پور، پژوهشگر و منتقد ادبی، در بخش‌هایی از یادداشتی که به همین مناسبت نوشته، آورده است:

سیمینِ دانشور و جلالِ آلِ‌احمد نیز زوجی بی‌نظیر بودند و به هم می‌برازیدند! آل‌احمد متفکّر و نویسندهٔ همه‌ فن‌ حریفی بود. او چهرهٔ جریان‌سازی بود و دریچه‌ای که به‌خصوص از منظرِ گفتمانِ فرهنگی به روی داستان‌نویسان گشود با همهٔ اما‌و‌اگرهایش هم‌چنان پیروانی دارد. مؤلفه‌های نثر پرتکاپوی او که مهم‌ترین دستاوردِ نویسندگی‌اش بود، در نویسندگان پس‌ از او تکثیر شده‌است. دانشور زمانی با آل‌احمد آشنا‌ شد که هرکدام‌شان تجربه‌هایی را در عالم نویسندگی از سرگذرانده‌ بودند. او نیز مانندِ جلال، هم در محافلِ روشنفکری (به‌ویژه «کانون نویسندگانِ ایران») فعّال بود و هم آثاری در زمینه‌های داستان‌نویسی، ترجمه و زیباشناسی در کارنامه‌اش دارد.

زنی با عطری از گل‌های نارنج

در بخش دیگری از این یادداشت آمده است: سیمین نویسندهٔ جریان‌سازی نبود اما آثارش صاحب‌سبک و منحصربه‌فرد است. این دو، به‌رغمِ آن‌که در پاره‌ای مسائل و مباحث چندان هم‌رأی‌ نبودند، اما «کُفوِ» هم بودند و به‌رغم اتفاق‌هایی که ممکن بود به جدایی‌شان بینجامد، عمری در کنارِ هم عاشقانه زیستند.

نامه‌هایی که جلال و سیمین به‌ هم‌ نوشتند در چند جلد منتشر شده و حاکی از این دلدادگی‌ها است. سیمین نه دنباله‌روِ جلال و جار و جنجال‌هایش بود و نه در برابرِ او قرار می‌گرفت؛ او همواره درکنارِ جلال می‌ایستاد، البته با حفظِ حریمِ شخصی‌ و مراقبت از استقلالِ فکری و ادبی‌ِ خویش. و جلال حضورِ مستقیم و غیرِ مستقیم و نمادین در آثارِ او نیز دارد. یوسفِ مبارزِ سووشون و سرِ پرشوری که دارد، غرب‌ستیزی‌های جلال را به‌یادمی‌آورَد. در جزیرهٔ سرگردانی نیز شخصیتِ واقعی و تاریخیِ آلِ‌احمد در بخش‌هایی از داستان حضور دارد.

 

همچنین قرار است به مناسبت سالگرد تولد زنده‌یاد دانشور و سالگرد ازدواج سیمین و جلال مراسمی فردا، 9 اردیبهشت‌ماه ساعت 14:30 در خانه-موزه جلال آل احمد واقع در تجریش، دزاشیب، خیابان شهید رمضانی، کوچه سیمین دانشور، کوچه پسندیده، بن‌بست ارض، پلاک 1 برگزار شود.

انتهای پیام/